Τρίτη 30 Σεπτεμβρίου 2008

πες μου παππου

πες μου παππού
ποιον δρόμο τάχα να πάρω;
πώς να διαλέξω το σωστό;
πες μου,πως να αποφύγω το θεριό;
πες μου παππού,
εσύ πάντα είχες λύσεις
εσύ πάντα ήξερες παππού,
εσύ
εσύ που μου λεγες μόνη
δε θα μ' αφήσεις
εσύ παππού,
που μου δείξεις τόσα
που μ' αγάπησες τόσο
και τώρα
δεν ξέρω πιο δρόμο να πάρω
πιο μονοπάτι

έλα παππού,
πάμε να αμολύσουμε τον αετό
να πάει ψηλά
ψηλά
πιο ψηλά
ψηλότερα..
κοίτα παππού:
δεν είναι ο πιο όμορφος;
και τί χρώματα!
έλα
έλα παππού,
έλα να με μάθεις ποδήλατο
δεν ξέρω ακόμα να ισορροπώ
γιατί με άφησες;
κράτα με παππού
φοβάμαι
φοβάμαι τις στροφές
φοβάμαι τις πέτρες
και τους ανθρώπους
και αυτούς τους φοβάμαι
όταν σε πληγώνουν οι άνθρωποι
τί φάρμακο βάζεις στην πληγή παππού;

μου λείπεις παππού!
είκοσι χρόνια τώρα..

Δευτέρα 22 Σεπτεμβρίου 2008

αγγελε μου



αγγελέ μου,
γαλήνιος ο ύπνος σου στα βλέφαρα σου τα κλειστά
αγγελοι κ νεράιδες χορεύουν στο πρόσωπο αυτό
που την γαλήνη σκόρπισε στην πλάση
τ άνθη μυρίζουν πιο γλυκά
κ ο ήλιος λάμπει πιο πολύ

αγγελε μου,
τα χείλη τα λεπτά με το αχνό χαμόγελο
τ αμόλυντο
στάζουν μέλι στην κουρασμένη μου ψυχή
και χρώμα δίνουν στη γκρι αποχρωση του πόνου

αγγελέ μου,
μορφή γλυκιά
το βλέμμα σου είναι τραγούδι
απ αυτά που τα παιδιά ξέρουν κ λένε

αγγελέ μου,
λεπτα, μακρύα κ εύθραυστα τα λατρεμένα
δάχτυλα του χεριού σου
μέσα στο χέρι τ ακριβό, το λιλιπούτειο
κρατας τα όνειρα μου
πουλιά πετουν στον ουρανό κ λούζουν τα μαλλια μου
με φως ζεστό, όταν τ ανοίγεις
με φως ελπίδας και χαράς που μεσα του διαβάζω
πως ειναι τόσο αλήθεια ομορφη η ζωή
τα ματια τα δικά σου όταν κοιτάζω.



SYNC ME @ SYNC

Κυριακή 21 Σεπτεμβρίου 2008

να ήταν ποια χρονιά;

στην αναζήτηση του ονείρου
στάθηκες μπροστά μου
όνειρο συ κ πεπρωμένο
μέρα γιορτής
μέρα αγάπης
μέρα αρχής του χρόνου
να ήταν ποια χρονιά;
με τι κριτήριο ο χρόνος μετρημένος;
τι σημασία έχει εξάλλου
εγώ τον χρόνο πάγωσα
ο χρόνος έγινε στιγμή
και η στιγμή αιώνας
μέσα στο άπειρο άλλωστε τριγυρνώ
μέσα στου κόσμου τη μεγάλη αλλοφροσύνη
στην αγκαλιά σου θέλω να χωθώ
να σ αγαπήσω
μα και να αγαπηθώ!




SYNC ME @ SYNC

πέσαν οι μάσκες

Σήμερα πέσαν οι μάσκες
Από σήμερα κ πέρα δε θέλω να σε δώ ξανά
Όχι, όχι!!!!
Με τρόμαξε κ ο ήχος της φωνής μου!
Πως αλλιώς θα ζήσω;
Με τι ψυχή κ τι καρδιά θα προχωρήσω;
Δεν ήσουν ποτέ ο εαυτός σου
Μια επίδειξη
Μια βιτρίνα
Ρηχός, κενός εφήμερος
Σαν τριαντάφυλλο που άνθισε μια μέρα
Πάντα μου άρεσε το κίτρινο το χρώμα
Κίτρινες γίναν κ οι σελίδες που γεμίσαμε
Στον πρώτο δυνατό αέρα θα σκιστούν
Αφού πρώτα θα σκίσουν την καρδιά μας
Γιατί να είσαι ψεύτικος;
Δεν φταις εσύ.
Εγώ φταίω, που έτσι σε ζωγράφισα…



SYNC ME @ SYNC

αχ, οι γλάροι..

θέλω να νοιωσεις πόσο σ'αγαπω

η ψυχή μου γαληνεύει στη σκέψη σου

ο ορίζοντας της καρδιάς γίνεται γαλανός

και οι γλάροι

αχ, οι γλάροι

αναμνήσεις λευκές, στιγμές γλυκες

στιγμές ιερές, αμόλυντες

στιγμές έρωτα



SYNC ME @ SYNC

ποια είσαι;

ποια είσαι συ
που μου λες
να μη χάνω το θάρρος μου;
που είσαι συ
που φροντίζεις για μένα;
ποια σκέψη
σε σπρώχνει στην πορεία μου;
φρόντισες, λες,
να χεις αυτό που θέλω!
πως ξέρεις τί είναι αυτό που αγαπώ;
αφού κ μένα δεν με ξέρεις;
δεν έχεις όφελος απο μένα
αλλη δεν ήταν η ζωή σου πριν με γνωρίσεις
με κάνεις στην τόση αγάπη να σαστίζω
τρυφερότητα είναι αυτό;
πρόσκαιρη έννοια;
πλάνη;
δύσκολο μου ναι να πιστέψω
στην τόση φροντίδα που με κερνάς
δεν έχω μαθει να με προσέχουν
νοιώθω τη σκέψη σου γλυκό κρασί
τα σωθικά μου να ζεσταίνει
τώρα που όλοι φύγαν μακρυά
εσύ,
πώς βρέθηκες στο διάβα μου;
τί ευγενική ψυχή κρύβεις;
πέρίσσεψε αγάπη για μένα;



SYNC ME @ SYNC

αν φύγεις

αν φύγεις εσύ θα πεθάνω
και όμως έφυγα
εσύ με έσπρωξες εκεί
δε χωρούσαν δυο ρόλοι
σε δυο ζευγάρια μάτια
εσύ
θα μείνεις με την απορία
αν σ αγάπησα
εγώ
θα μείνω με την απορία
αν με σκέφτεσαι
το μόνο σίγουρο
ο πόθος
που και οι δυο προδώσαμε


SYNC ME @ SYNC

Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

"ανάμεσα τριάντα δυο και πεντακοσίων χρονών"

…κανείς τους δεν τολμούσε να φανεί ασυνεπής στις προσδοκίες της, όχι γιατί δεν ήθελαν να την απογοητεύσουν, αλλά γιατί θα πρόδιδαν έτσι αυτό που θαύμαζαν ιδιαίτερα σε αυτήν: Την πίστη που αναδινόταν από την ανένδοτη συμπεριφορά της στη ζωή. Καθημερινά νικημένη από την πραγματικότητα αλλά και χωρίς ποτέ να διανοηθεί όποιον συμβιβασμό, τους ξάφνιαζε, χωρίς να το καταλαβαίνει η ίδια. Αθώα, και συχνά αφελής, σα να κατοικούσε χθες στα σπήλαια, τόσο παλαιά, πανάρχαια και ανέγγιχτη από το παρόν που την απέρριπτε. Μαγευτική, όμορφη, ανάμεσα τριάντα δυο και πεντακοσίων χρονών. Την είχαν όλοι ερωτευτεί, όπως αγαπούσαν το θεό οι παλιοί ευτυχισμένοι άνθρωποι. Όλοι τους νέοι και νεαρές, από 18 ως 23 το πολύ, κρατούσαν την ανάσα τους, καθώς ήταν η προσωποποίηση του κόσμου που θα θελαν.
«ελάτε να κάνουμε ένα όνειρο», τους έλεγε συχνά. «Να χαμε , σα τι να θέλαμε απόψε;». Κι έπιανε εκείνο το μεγάλο καρβέλι της καρδιάς της κ έκοβε πάνω στο ωραίο στέρνο της, ναααα κάτι φέτες « από το αύριο που θα πολεμήσουμε μα θα πραγματοποιήσουμε , να δείτε!» και τους χόρταινε, όπως έκανε η μάνα τους, λίγα χρόνια πριν σα σχολούσανε λιμασμένα.
Τους λευτέρωνε τους αλφάδιαζε πάνω στην ύπαρξη τους. «Η ελευθερία, έλεγε, ξεκινά απ αυτό: να σαι πάντα στις διαστάσεις σου, ανεξάρτητα από τη φιλοδοξία να τις μεγαλώσεις, πράγμα που εξαρτάται μόνο από σένα. Ούτε κ να προσποιείσαι τον πιο μικρό ή τον πιο μεγάλο. Η ταπεινοφροσύνη, αν είσαι μικρός είναι δουλοπρέπεια, αν είσαι μεγάλος υποκρισία. Να σαι περήφανος. Η περηφάνια ταιριάζει σε όλα τα αναστήματα.»
Άλλες φορές πάλι, «μην ακούω ανοησίες για την ερωτική αιωνιότητα. Κάθε ομορφιά είναι αιωνιότητα. Ότι βλέπω, ότι ακούω, ότι αγγίζω, χώμα, αέρας, φως είναι μέρος της αιωνιότητας. Αιωνιότητα δεν είναι ότι αντέχει στο χρόνο- γιατί τότε θα χαν τα πρωτεία οι πολυκατοικίες κ οι ουρανοξύστες- αλλά ότι σφραγίζει μια στιγμή ανεπανάληπτα. Ο ερωτικός σπασμός είναι αιωνιότητα, κι ας μην αποτυπώνεται πουθενά αυτός».




Απόσπασμα από το βιβλίο της Λιλη Ζωγράφου
«επάγγελμα πόρνη»


SYNC ME @ SYNC

Πέμπτη 18 Σεπτεμβρίου 2008

είμαι ο εαυτός σου




θέλω να με ποθεις

και να με αγαπάς

να με διεκδικεις

και να με κοιτάς στα μάτια

είμαι ο εαυτός σου

μη ξεχνάς

νοιωθω τα θέλω σου

χαιδεύω τις σκέψεις σου

αγγίζω την ψυχή σου

στρωνω χαλί τις επιθυμίες μου

να το διαβεις με αγαπη

δείξε μου να ανασαίνω

θα σου μάθω να πετάς

ανοιξε τα χέρια σου στον ορίζοντα

θα ρθει η καρδια μου να κουρνιάσει

μην προσπαθήσεις να τη δέσεις

σκόνη θα γίνει

γλιστρώ στη σκέψη να σε νοιώσω...



SYNC ME @ SYNC

Τρίτη 16 Σεπτεμβρίου 2008

Φωτιά


Φωτιά

Φλόγες ορθώνονται μεγάλες
Καίνε και εξαγνίζουν
Γλείφουν
Αγκαλιάζουν
Πυρακτώνουν

Φωτιά

Φλόγες ορθώνονται απειλητικά
Κυκλώνουν και χορεύουν
Απελευθερώνουν
Απελευθερώνονται
Σαρκάζουν
Μαγεύουν

Φλόγες

Σμιλεύουν το κορμί
Αφήνουν στο σούρουπο το χρώμα
Στο χάραμα κοχλάζει η ανάσα
Κοφτή
Τυραννική
Τυραννισμένη

Κουράστηκα με φλόγες να παλεύω
Σα φίλωσα μαζί τους μπουσούλησα τα πρώτα βήματα μου…




SYNC ME @ SYNC