στα γρανάζια του χρόνου

Ιστορίες καθημερινής φρενίτιδας.
Ρυθμοί εξουθένωσης.
Καρδιές που χτυπούν σαν τρελές.
Αιτία ο χρόνος. Πιο σωστά, η έλλειψη του.
Ο χρόνος που είναι αντίπαλος.
Ο χρόνος που μας κυνηγά. Που μας δυναστεύει.
Που μας δείχνει κάθε φορά πόσο δύσκολο είναι να τον προφτάσουμε.
Ο χρόνος πιέζει κ η καρδιά μας χτυπά.
Κάθε φορά δυνατά, δυνατότερα...
Εκνευρισμός, κούραση, πικρία.
Και μέσα στου χρόνου τα δίχτυα η ζωή μας.
Παγιδευμένη μαζί με ότι αγαπούμε.
Μαζί με στιγμές που χάνονται.
Με πρόσωπα αγαπημένα που αλλάζουν.
Μαζί με ότι δημιουργήσαμε μα δε χαρήκαμε
γιατί δεν είχαμε τον χρόνο να το καμαρώσουμε.
Και ο χρόνος κυλά... και η ζωή μας γλιστρά..
και οι ρυτίδες στο μέτωπο βαθιές.
Κάθε ρυτίδα ένας αγώνας
ενάντια στο χρόνο που μας χαράκωσε βαθιά.
Και οι αγαπημένοι μας;
Γλίστρησαν και αυτοί από την ζωή μας.
Μα, ω τί φρίκη, πότε απέκτησε ρυτίδες το παιδί μου;;

αποψε και πάλι..

απόψε σε θέλω στο μπαλκόνι
σπουργίτι της φωτιάς
της φλόγας
του πάθους
μες τις φτερούγες φυλάκισες
και απόψε τα όνειρα μου

καθάρια και πανίσχυρα
ειρωνικά
τα άστρα με κοιτούν

απόψε τ' αγέρι μου λέει
το τραγούδι σου
το τραγούδι μας
το τραγούδι του τόπου μας
όπου δροσάτα αγγελούδια
πλέκουν στεφάνι
τα φιλιά μας

ΚΟΥΛΟΥΒΑΧΑΤΑ

την προηγουμενη εβδομάδα λαμβανοντας μέρος σε διαγωνισμό που πραγματοποιησε ο

John/Thanos
BLOGOHOLICS

oynagki.pblogs.gr

κερδισα προσκλήσεις για την παράσταση ΚΟΥΛΟΥΒΑΧΑΤΑ.
προκειται για μια υπεροχη κωμωδια με εξυπνους διαλόγους, κεφάτους ερμηνευτες και πολύ πολύ ζεστή ατμοσφαιρα.
ένα δειγμα απο τους διαλόγους παραθέτω εδώ:


ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟς Πέτρο αγόρι μου, αν δεν είχα κ σένα τι θα γινόμουν; Είσαι η μοναδική μου παρηγοριά εδώ μέσα. Να σε δω; Μια χαρά είσαι. Μια χαρά.

ΠΕΤΡΟς Ναι, οι δυο τρομάρες λείπουνε. Περάστε. Καθίστε.

ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟς Να κάτσω; Τι είναι αυτά που λες; Δουλειά Πέτρο μου. Είδες εσύ με τη δουλειά; Μια χαρά. Η δουλειά δυναμώνει τον άνθρωπο. Τον γεμίζει σφρίγος. Ζωή.

ΠΕΤΡΟΣ Έ, να μας έρχεστε συχνότερα κύριε Πετρόπουλε, κάτι θα βρεθεί να κάνετε κ εσείς.

ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟς Που τέτοια τύχη Πέτρο μου;;; Εμάς θα μας φάνε τα σαλόνια και τα νυχτερινά κέντρα. Τι να κάνουμε; «Έκαστος εφ’ ω ετάχθη».

ΠΕΤΡΟς Όχι, δεν κάνετε καλά. Ο άνθρωπος έχει πρώτιστο καθήκον να προσέχει τον εαυτό του. Μην κάνετε υπερωρίες κ μάλιστα τοιούτου κουραστικού…μεταμεσονύκτιου είδους.

ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟς Τι είναι αυτά που λες Πέτρο μου; Γίνεται τίποτα χωρίς αυτά; Ξύπνα Πέτρο, ξύπνα.

ΠΕΤΡΟς Ε, που θα πάει; Πες ο ένας, πες ο άλλος, κάτι θα γίνει κ με μένα.

ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟς Εγώ να δω τι θα κάνω. Εσύ κάθεσαι εδώ, βγάζεις αβέρτα μπάγκα δουλειά και εννιά έχει ο μήνας. Ρωτάς όμως ποτέ, πως κ που κλείνονται αυτές οι δουλειές; Που κλείνονται Πέτρο μου;;;;

ΠΕΤΡΟς Που κλείνονται κύριε Πετρόπουλε;

ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟς Στα σαλόνια κλείνονται Πέτρο μου, στα σαλόνια.

ΠΕΤΡΟΣ Με κατεβασμένα παντελόνια;

ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟς Και αυτό Πέτρο μου. Στα σαλόνια και στα νυχτερινά κέντρα. Εσύ βέβαια κάθεσαι εδώ στις γραφειάρες σου..

ΠΕΤΡΟς …τις προκάτ.

ΠΕΤΡΟΠΟΥΛΟς Έχεις τους εργάτες που κάθονται σούζα και ας τον, τον Πετρόπουλο να βολοδέρνει στις φιγούρες του ζεϊμπέκικου και στις στροφές της ντίσκο. Αχ, αχ, αχ, η μέση μου.

ΠΕΤΡΟς Ε, κοντά, είναι αυτά: ντίσκο…παθεια.



Κουλουβάχατα - στο θέατρο Μπέλλος - Κέα στη Πλάκα


ευχαριστώ πολύ τους φιλους απο το oynagki.pblogs.gr

εμμονες

σφήνωσε η σκέψη
ανάμεσα στο χτες και το αύριο
ανάμεσα στο αργά και στο γρήγορα
σημάδια αναφοράς
γεγονότα - σημάδια
όνειρα - γεγονότα
μα όταν το σήμερα γίνει χθες
το αύριο το σήμερα θ αγγίξει
σπατάλη νιότης θα φανεί
η σκέψη για τα γεγονότα