Παρασκευή 26 Φεβρουαρίου 2010

Στη σκέψη μου ταξίδεψες



Στη σκέψη μου ταξίδεψες
στης άγραφης σελίδας μου
το πλάτος χάραξες πορεία
σκάλισες γράμματα όμορφα
τα τόνισες, τα στόλισες
με όμορφες εικόνες
με μπόλικα θαυμαστικά

Στη σκέψη μου ταξίδεψες
στην παραλία μου την ήσυχη
στην αμμουδιά την απαλή
είδα τα βήματα σου
να προχωρούν ανάλαφρα
χνάρια αφήνοντας
σιωπηλά να ακολουθώ

Στη σκέψη μου ταξίδεψες
στο κάδρο του γραφείου μου
ένα χαμόγελο ζωγράφισες
με ένα μαρκαδόρο παιδικό
να το κοιτώ
και να χαμογελώ και γω
μαζί του

Στην σκέψη μου ταξίδεψες
μες του καρνέ μου
τις άστατες σημειώσεις
μέσα στις καθημερινότητας
μου την αντάρα
μέσα στο βιαστικό ξεφύλλισμα
των ραντεβού μου

Στη σκέψη μου ταξίδεψες
έγινες στίχος μυστικός
κάποιου ποιήματος
που σκάρωσα αργά το βράδυ

Πέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010

Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

δε θα σου δώσω τίποτα δικό μου


Να ακουμπήσω την ψυχή μου
της καρδιάς μου τους χτύπους
να συνοδεύσω
σιγομουρμουρίζοντας
ένα τραγούδι ξεχασμένο
σε ρυθμό αλλοτινό
με στίχους-αναμνήσεις
που πλέκουν στα κλαδιά τους
φωλιές για τα παράπονα που θρέφω

Να σύρω το χέρι στο χαρτί
και να χαράξω γράμματα
σκιές ολόφωτες
σε μια ανυποψίαστη αλήθεια
πληγές ματώνοντας
πληγές σκαλίζοντας

Στρέφω το βλέμμα μου εντός μου
δυο σκαλοπάτια δεξιά
δυο κρίνα στο περβόλι το δικό μου
δυο ψυχές δυο λάβαρα

Δε θα σου δώσω τίποτα δικό μου