Με μια κούπα καφέ
με ένα καράβι να με ταξιδεύει
και μία πρέζα ζάχαρη
γλυκά ταξίδια να 'χω
κρατώ σε απόψε
και σου μιλώ
και αναπολώ
στιγμές μελλοντικές
λευκές και αμόλυντες
στης υποψίας χνάρια
Με μια κούπα καφέ
από πηλό φτιαγμένη
την γήινη σου συντροφιά
θα αναζητήσω
στο φως του κρίνου
σ ανάμνηση
του φθινοπώρου εκείνου
που μου 'μαθε
πως ν αγαπώ
και και πως να σε ξεχνάω