ταξιδι στη λήθη

Στρίμωξα τα θέλω μου
σε μια βαλίτσα μοναχά
στρίμωξα και τα σ αγαπώ
ταξίδι να τα πάρω
Φτερούγισα στα πέλαγα
παρέα με τον γλάρο
και είδα βουνά κ θάλασσες
και ένιωσα την αλμύρα
και γεύτηκα
Και βούτηξα σε βάθη
και σε ύψη
και μες τα φύκια έπλεξα
στεφάνι για την λήθη
και μες τα άγρια νερά
έστησα τη φωλιά μου
να ταξιδεύει αντάμα μου
δίπλα και μακρυά μου

ψυχη στειρα

Ζωή φτωχή
ματιά κενή
ψυχή στείρα
σου έδειξα τον κόσμου μου
τον εύφορο
τον γελαστό
τον λουλουδένιο
τον κόσμο της καρδιας
της αυταπάτης
που θέλει δυο ψυχές
ένα να γίνονται
σου έδειξα το φωτεινό αστέρι
φάρο κ ελπίδα της αυγής
στο σμίξιμο μας πάνω
χρυσά κεντίδια στόλισαν
του πόθου ανατριχίλες
χρυσές κλωστές με μάλαμα
ανάσες λιγωμένες
χέρια κενά
χέρια ορφανά
στου έρωτα την πλάνη
μέλη που δεν προφτάσανε
το ρίγος της αγάπης
ζωή φτωχή
ματιά κενή
ψυχή στείρα

πως μοιαζουν τα ονειρα;;

Μυρίζουν γαρδένια
βλέπουν μακρυά και ζωγραφίζουν κήπους
ζούνε παντού μα πουθενά
είναι όνειρα και τρέχουν
πάνω σε λίμνες με νούφαρα απαλά
και σε ποτάμια ορμητικά
που αφρίζουν τα νερά τους
αρπάζουν ηλιαχτίδες και τραμπαλίζονται
παίζουν κρυφτό στις φυλλωσιες των δέντρων
έχουν την γεύση λουλουδιών
έχουν την όψη συννεφου
ανάλαφρα όπως είναι πάντα
στέκουν μονάχα μια στιγμή
ίσα για να τα αγγίξεις
έπειτα φεύγουνε ξανά
για να τα κυνηγήσεις
να σου προσφέρουν θέλουνε αιώνιο ταξίδι
μέσα σε περιπέτειες πολύχρωμα υφασμένες
όλες γεμάτες προσμονή
στου ονείρου το ξημέρωμα