αποψε ξυπνησαν οι λύκοι
τ' ουρανού το στερέωμα μοιράζει
ανθούς πορτοκαλιάς
λαχάνιασαν οι ένοιες μας
ο χτυπος της καρδιάς μας σώπασε
να αφουγκραστεί
να νοιώσει
αλλιώτικα το νυχτολούλουδο
μοσχοβολά απόψε
αλλιώτικα τα μάτια σου με κοίταξαν
απόψε..

Η ΨΥΧΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΓΟΒΑΣ

οι περισσότερες γυναίκες στους δυτικούς πολιτισμούς προτιμούν τις ψηλές γόβες όταν θέλουν να νοιώσουν κομψές, θηλυκές και σέξι.

τι κάνει όμως το βλέμμα του ισχυρού φύλλου να στρέφεται σε πόδια σκαρφαλωμένα πάνω σε τακούνια αρκετών πόντων;

είναι αλήθεια πως με τον τρόπο αυτό οι γυναίκες δείχνουν πιο ψηλές, πιο λεπτές και κάποιες
(δυστυχώς όχι όλες) αποκτούν καλύτερο λίκνισμα

όμως η τεχνητή αύξηση των ποδιών της γυναίκας μπορεί να είναι ελκυστική για λόγους που
ελάχιστα σχετίζονται με τα αισθητικά πρότυπα της εποχής

μερικοί επιστήμονες συνδέουν τα μακριά πόδια μιας γυναίκας με την πιθανότητα η γυναίκα αυτή να παρουσιάζει αυξημένο βαθμό γονιμότητας!

γυναίκες με μακριά πόδια παρουσιάζουν ανατομικό πλεονέκτημα στην πυελική περιοχή που αυξάνει την πιθανότητα εγκυμοσύνης

τα μακριά πόδια σύμφωνα με το πόρισμα αυτό,
είναι ελκυστικά (όπως το σεξ) γιατί στέλνουν το υποσυνείδητο μήνυμα της γονιμότητας στον αντρικό εγκέφαλο.

αναρωτιέμαι

Αναρωτιέμαι πως να σ αγγίξω
δε σε γνωρίζω πια
δεν ξέρω αν ποτέ σε γνώρισα αληθινά
δεν ξέρω αν στα μάτια σου τα όνειρα μου βρήκαν καταφύγιο
ή
αν απλά καθρέπτιζαν τα θέλω τα δικά σου
δεν ξέρω πως να ζεστάνουν οι ανάσες μας
την παγωμένη αθωότητα μας
πώς στη φωλιά μας θα φέρω την άνοιξη ξανά

δεν ξέρω πως να φωνάξω το όνομα σου
ξένο μην ακουστεί
σαν βγει ο ήχος απ τα χείλη μου
μηπως τρομάξεις απ την τόση παγώνιά

Έλα να γύρεις μες την αγκαλιά μου
ειναι βαρύς χειμώνας και φοβάμαι
την μοναξια που φέρνει η απουσία σου-
η απουσία της παρουσίας σου-
φοβάμαι την αγάπη που πεθαίνει

Φοβάμαι της άνοιξης τα φρέσκα κλώνια
δεν έχουν θέση στη ζωή μου
θέλω τη γνώριμη φωνή σου να μου πει
παραμύθια

να ταν όλα παραμύθια λοιπόν;
μα αλήθεια τί γλυκά ειπωμένα!

γείρε να νοιώσω
του κορμιού σου την αφή
τ'αρωμα το αγαπημένο στο θώρακα σου όταν κοιμάμαι
τη θέρμη της ανάσας σου,
τη δύναμη της αγκαλιάς σου
τον κάθε χτύπο της καρδιάς
και των χεριών το τρέμουλο
που πάντα σε προδίδει
κλείσε τα μάτια,
πλάγιασε στου στήθους την καμπύλη
δωσμου τα χείλη σου ξανά και πνίξε με
στην πράσινη ματιά σου
κουτή ψυχή!
τον έρωτα φοβάσαι;

σου καταθέτω την ψυχή μου
στα χέρια τα μικρά σου
στα χέρια τα αγαπημένα
τρυφερά, ζεστά, παιδικά
χέρια γεματα αγάπη

ω, να ξερες πόσα σημαίνει
για μενα η ανάσα σου..

κοιμηθείτε αυγερινοί
αμέριμνα σαν όλα τα μωρά του κόσμου
τα γλυκά σας προσωπάκια μου δίνουν δύναμη
το αυθόρμητο γέλιο σας ελπίδα
αγγελούδια με τα πυκνά σγουρά μαλλιά σας
νοιωθω τον κόσμο να χτυπά σε μια καρδιά
όταν ακούω τη φωνή σας
το αθώο βλέμμα σας θα αγκαλιάζει η αγάπη μου
χελιδόνια της ψυχής μου
να ναι μια άνοιξη η λίμνη των ονείρων σας

μη!
μη μου κρατάς το χέρι
όταν πονάω
μη με τα χείλη σου
το δάκρυ μου σκουπίζεις
ίχνος μη δώσεις από ότι
όταν το πάρεις πίσω θα με βασανίζει
και μη μου απλωσεις
την αγάπη τη μεγάλη
ούτε και λόγια που ζαλίζουν
να μου πεις
ξυράφι θα ναι κάθε βράδυ σαν πλαγιάζω
μόνη στην κάμαρα
οι σκέψεις της αυγής

και ξαφνικά
ένα καμμένο δέντρο άπλωσε κλωνιά
και η άνοιξη το άγγιξε
και πάλι
καθώς τα μύρα χάρισε στην φύση
ένα μπουμπούκι προβαλλε δειλά
λικνίστηκε
σάμπως μια κοπελούδα
στο πρώτο καρδιοκτύπι
ο ήλιος ζέστανε αυτό το πρωινό
και
σαν η νύχτα άπλωσε τα πέπλα
χαμογελάσαν τ'άστρα
όμοια με κείνα τα μικρά παιδιά
όταν πετούν τον αετό
ένα αγέρι φύσηξε απαλά
να μεταδώσει την είδηση
στους διψασμένους όλου του κόσμου..