ΑΝΙΧΝΕΎΩ ΤΟΝ ΠΌΝΟ
και τον κρατώ στην χούφτα
και τον ελέγχω μην τον χάσω
γιατί μαζί του
θυμάμαι εσένα εσένα
που είσαι μακρυά μου
εσένα που μου δειξες γιατί πονώ
εσένα που με έβγαλες από το Γολγοθά
της θολής εικόνας
τώρα ξέρω
ξέρω τί θέλω
ξέρω γιατί πονώ
τώρα ξέρω
τί με κάνει το βράδυ
να κοιτώ τα άστρα
τώρα ξέρω
γιατί το σύννεφο αγκαλιάζω
και τρέχω το ξημέρωμα
για να σε βρω
τώρα ξέρω
πως μια στιγμή
μπορεί να γίνει λόγος ύπαρξης
μέσα στον πόνο
και να μας λυτρώσει
εμπνευσμενο απο την αναρτηση του μπλογκερ