Τρίτη 12 Αυγούστου 2008
γεμίζεις τις αισθήσεις μου
γεμίζεις τις αισθήσεις μου
όπως μια νύχτα σ ένα δάσος
όπως τα βουνά την άνοιξη
όπως ένας περίπατος στη βροχή
πως μια θύελλα στην έρημο
όπως ένας νυσταγμένος γαλάζιος ωκεανός
γεμίζεις τις αισθήσεις μου
έλα γέμισε με ξανά
έλα κ άσε με να σε αγαπήσω
άσε με να σου δώσω τη ζωή μου
άσε με να πνιγώ στο γέλιο σου
άσε με να χαθώ στην αγκαλιά σου
άσε με να ξαπλώσω στο πλάι σου
άσε με να είμαι πάντα μαζί σου
έλα
άσε με να σε αγαπήσω
ελα
αγάπησε με κ συ
ελα
δώσε μου νόημα
ελα
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
ωραίο το ποίημα σου. γενικώς η ευαισθησία σου φωτεινή μου. κάπου με αγγίζουν αυτά που γράφεις. Μα κάπου μην χάνεσαι. μην αφήνεσαι να ζεις μέσα από τους άλλους. αγάπα τον εαυτό σου όχι μόνο βλέποντας τον μέσα από τα μάτια και την αγάπη των άλλων.μην δίνεσαι ολοκληρωτικά. Πονάει πολύ.
ΑπάντησηΔιαγραφήφιλιά