τέλος βδομάδας

Τέλος βδομάδας. Τέλος ημέρας. Μπαίνεις στο σπίτι. Τα κλειδιά στον πάγκο της κουζίνας. Θα τα χρειαστείς ξανά αύριο. Αύριο το πρωί.

Βγάζεις παπούτσια ¨Ένα γλυκό μούδιασμα. Να γεμίσεις την μπανιέρα. Να ρίξεις μέσα τις στιγμές της μέρας. Της βδομάδας. Μαζί με το κορμί που διψά για το χάδι. Του νερού το χάδι. Διψά. Να απλώσεις τη σκέψη σου, να την αφήσεις να παίξει ανέμελα μέσα σε αφρούς που μυρίζουν γιασεμί. Ποτό σε χαμηλό ποτήρι. Δίπλα στο ζεστό νερό που σε φιλοξενεί στην αγκαλιά του.

Τελικά ναι, δε μένει παρα να το παραδεχθείς. Η ΖΩΉ ΜΠΟΡΕΙ ΑΚΟΜΑ ΚΑΙ ΝΑ ΕΊΝΑΙ ΩΡΑΊΑ! Αυτό και αν είναι ανακάλυψη φίλε μου! Να μπορείς, ανάμεσα σε αφρούς κ αλκοόλ, να παραμερίζεις τις αναποδιές και τις γκρίνιες και να κρατάς το καλύτερο κομμάτι της ημέρας. Και να διαπιστώνεις πως, ναι, η ζωή σου δίνει το δικαίωμα να λες ότι είναι όμορφη.

Χωρίς στολίδια, χωρίς πλούτη, χωρίς ξέφρενα πάρτι, χωρίς επεισοδιακούς έρωτες, χωρίς βαρυσήμαντες κουβέντες, χωρίς.., χωρίς..., χωρίς... Έτσι απλά είναι όμορφη. Γιατί ο ήλιος ήταν σήμερα λαμπερός ή η βροχή είχε ένα ρυθμό ρομαντικό. Γιατί εκείνο το ανέκδοτο που άκουσες το πρωί το θυμάσαι και γελάς και γιατί , για θυμήσου , εκείνο το παιδάκι πως ξεκαρδίστηκε με τη γκριμάτσα που του έκανες! Η κούπα του καφέ σου έγραφε "ΚΑΛΗΜΕΡΑ" και κάποιος σου χαμογέλασε και σου κλείσε το μάτι! Και αλήθεια το βράδυ έχεις κάπου να γυρίσεις χρησιμοποιώντας τα κλειδιά ΄που όλη μέρα έπαιζες στα χέρια σου!

Μα αλήθεια, τί τύχη αυτό το αφρόλουτρο με το τόσο γλυκό άρωμα! Αγγίζεις το δέρμα σου, μμμμ, το αγαπάς αυτό το δέρμα. Σήμερα σκέφτεσαι να του χαρίσεις την πολυτέλεια ενός ενυδατικου γαλακτώματος Και στο μυαλό σου, αυτό το κουρασμένο, λίγη μουσική από την αγαπημένη σου ενώ φλερτάρεις με το ποτό σου.

Και βουλιάζεις στου νερου την αγκαλιά. Και αφήνεσαι στου αφρού το χάδι. Και αγκαλιάζεις το κορμί σου και του λες πόσο το αγαπάς. Και του υπόσχεσαι να του χαρίσεις κάθε τι όμορφο και καλό γιατί .... το αξίζεις και επιπλέον, σήμερα παραδέχθηκες πως ναι, η ζωή μπορεί να είναι και ωραία.