Δευτέρα 7 Απριλίου 2008
και ξαφνικά
ένα καμμένο δέντρο άπλωσε κλωνιά
και η άνοιξη το άγγιξε
και πάλι
καθώς τα μύρα χάρισε στην φύση
ένα μπουμπούκι προβαλλε δειλά
λικνίστηκε
σάμπως μια κοπελούδα
στο πρώτο καρδιοκτύπι
ο ήλιος ζέστανε αυτό το πρωινό
και
σαν η νύχτα άπλωσε τα πέπλα
χαμογελάσαν τ'άστρα
όμοια με κείνα τα μικρά παιδιά
όταν πετούν τον αετό
ένα αγέρι φύσηξε απαλά
να μεταδώσει την είδηση
στους διψασμένους όλου του κόσμου..
Εγγραφή σε:
Σχόλια ανάρτησης (Atom)
Φαντάζομαι αυτό θα είναι το πρωτόλειό σου...Είναι πάρα πολύ ωραίο...Το θέμα της φύσης με συγκινεί πολύ, κι αξκόμα περισσότερο το θέαμα της αναγεννημένης φύσης, πχ μετά τον χειμώνα, ή μια καταστροφή...Αυτό το κομμάτι μίλησε στην καρδιά μου...
ΑπάντησηΔιαγραφήΣ' ευχαριστώ...