Από σήμερα κ πέρα δε θέλω να σε δώ ξανά
Όχι, όχι!!!!
Με τρόμαξε κ ο ήχος της φωνής μου!
Πως αλλιώς θα ζήσω;
Με τι ψυχή κ τι καρδιά θα προχωρήσω;
Δεν ήσουν ποτέ ο εαυτός σου
Μια επίδειξη
Μια βιτρίνα
Ρηχός, κενός εφήμερος
Σαν τριαντάφυλλο που άνθισε μια μέρα
Πάντα μου άρεσε το κίτρινο το χρώμα
Κίτρινες γίναν κ οι σελίδες που γεμίσαμε
Στον πρώτο δυνατό αέρα θα σκιστούν
Αφού πρώτα θα σκίσουν την καρδιά μας
Γιατί να είσαι ψεύτικος;
Δεν φταις εσύ.
Εγώ φταίω, που έτσι σε ζωγράφισα…
Αναρτήσεις
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου