Κυριακή 1 Μαρτίου 2009

είχα ένα σκύλο..για χρόνια..



Είχα ένα σκύλο.. για κάποια χρόνια
και βασανίζομαι να θυμηθώ ποιο τ όνομα του
Ένα μαύρο σκύλο
που πηγαίναμε βόλτα κ του δειχνα
τα μέρη που έπαιζα παιδί
Ένα σκύλο μέ γλυκά καστανά μάτια
που μοιράστηκα μαζί του τις εμπειρίες μου
εκείνες τις καθημερινές
τις αθώες
του καφέ κ της ψυχής
γιατί είμαστε πάντα μαζί
Ένα σκύλο όμορφο
που τρόμαξε στην καταιγίδα
και το σκασε
δεν ξέρω για που μα..
ποιο το όνομα του;;
Δεν το σημείωσα πουθενά
ήταν ξεχωριστό για μένα
όμως.. το ξέχασα!
...και νοιώθω μόνη....

6 σχόλια:

  1. Αχ, πάντα με συγκινούν οι ιστορίες με ζώα, δεν ξέρω αν είχες όντως σκύλο, αλλά όπως και να ΄χει είναι πολύ συγκινητικό... Εγώ από άμυνα και επειδή στεναχωριέμαι πάρα πολύ όταν χάνω ένα ζωάκι, αρνούμαι να ξαναπάρω κάποιο γιατί δένομαι πολύ και μετά... καταλαβαίνεις. Προτιμώ να μην μπαίνω σ΄ αυτή τη διαδικασία, αν και σίγουρα προσφέρει πάρα πολλά.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Τώρα τί να σου πω ;
    Πέτα τον χαρταετό !
    Να ξεχαστείς και σ'άλλο κόσμο ν'αφεθείς !
    Να περάσετε όμορφα !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. είχα πολλούς σκύλους από μικρή ..νομίζω ότι ίσως γεννήθηκα μαζί με σκύλο :-) ...που δε θυμάμαι τα ονόματά τους...θυμάμαι όμως τις φατσούλες τους και την αμφίδρομή μας αγάπη...και τη συναντώ κάθε μέρα στα μάτια της σκυλίτσας μου και σ' όλων αυτών των αδέσποτων που μου κουνούν την ουρά...και κάνω όσα μπορώ για αυτά...μακάρι να είχα τη δυνατότητα να φροντίζω όλα τα μοναχικά ζώα του πλανήτη...έχω όμως μια αγκαλιά, ένα χάδι και μια σκέψη που τα χωράει όλα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Αχχ!...οι αναποφευκτεs απωλειεs...αυρα γλυκιαs μελαγχολιαs...σαν αποηχοs εφηβειαs...Μια φωτεινη πλουμιστη Ανοιξη να εχουμε! Φιλακια πολλα:-)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Μη νιώθεις μόνη
    είμαστε και εμείς εδώ...
    όχι στο ρόλο του σκύλου
    αλλά στο πλευρό... του φίλου!

    Καλό ΣΚ;)

    ΑπάντησηΔιαγραφή