...και ύστερα μόνη κάθισα
στο μονοπάτι εκείνο
που μου μαρτύρησε στιγμές
και που μου είπε λέξεις
Κι ύστερα αναρωτήθηκα
πως ξεκίνησαν όλα
πως άπλωσα το χέρι μου
πρόσφερα την καρδιά μου
μα μόνη πιότερο από πριν
έμεινε η αγκαλιά μου
Και κοίταξα ολόγυρα
της θάλασσας το χρωμα
και πάλι αναρωτήθηκα:
πόσα ναυάγια ακομα;
στο μονοπάτι εκείνο
που μου μαρτύρησε στιγμές
και που μου είπε λέξεις
Κι ύστερα αναρωτήθηκα
πως ξεκίνησαν όλα
πως άπλωσα το χέρι μου
πρόσφερα την καρδιά μου
μα μόνη πιότερο από πριν
έμεινε η αγκαλιά μου
Και κοίταξα ολόγυρα
της θάλασσας το χρωμα
και πάλι αναρωτήθηκα:
πόσα ναυάγια ακομα;
Αναρτήσεις
πολύ ωραίοι στίχοι!
ΑπάντησηΔιαγραφή!................:-)
ΑπάντησηΔιαγραφήυπέροχο.... ένα ναυάγιο εκτυλίσεται μπροστά μας... ένα ναυάγιο, με αρχή δίχως τέλος...
ΑπάντησηΔιαγραφή...
http://www.youtube.com/watch?v=P-alsY9xTMY&feature=related
ΑπάντησηΔιαγραφήΤιποτα αλλο συμφωνω με τον ανωνυμο φιλο σου.Ειναι παντως σπουδαιο να μεταφραζεις την ψυχη σου
ΑπάντησηΔιαγραφήευχαριστω
Καλημεριζω, κι σε προσκαλω σε μπλογκοπαιχνιδο, αν θες περνα μια βολτα απο μενα κι μπες στο παιχνιδι!!
ΑπάντησηΔιαγραφήπωπωωωω.... τέλειο!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήόποτε θέλεις πέρασε από το blog να παραλάβεις το βραβείο σου... θα ήταν τιμή μου αν το δεχόσουν...
ΑπάντησηΔιαγραφήΓνωστή η φωτογραφία... Γοητεύει... μα δεν είναι πάντα αληθινή...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤελειο Υπέροχο
ΑπάντησηΔιαγραφήΌσα αντέχουμε Φωτεινή, όσα αντέχουμε ακόμα...
ΑπάντησηΔιαγραφήEνας οδυνηρός προορισμός...
ΑπάντησηΔιαγραφήΧιλιάδες τα ναυάγια ...τί κρίμα...
πόσα ναυάγια ακομα;
ΑπάντησηΔιαγραφήυπεροχο φωτεινη
..."μα μόνη πιότερο απο πριν έμεινε η αγκαλιά μου"...!!!
ΑπάντησηΔιαγραφήΓιά τους δυνατούς που αντέχουν να αντικρύζουν τα ναυάγια,...κι ωστόσο πάντα κερδισμένοι είναι...
γιατί το χρώμα της θάλασσας κατέχουν...
Φιλάκια πολλά καλοκαιρινά Φωτεινούλα μου...όμορφα να περνάς:))
εξαιρετικό... με γοήτευσες...
ΑπάντησηΔιαγραφή