φωτογραφία τραβηγμένη από τα Μαγαζιά της ΣκύρουΒγήκα πρωί στο μικρο μπαλκόνι.Ένας καφές συντροφιά. Ένα σεντόνι κουβάρι παρατημενο στη γωνιά του κρεβατιού μου.
Μια αίσθηση ανέμου. Κοιτώ τη θάλασσα. Άλλωστε για τον λόγο αυτό δε διάλεξα το μέρος τούτο? Να κοιτώ τα κύματα να σπάζουν στους βράχους. Να πετούν τα νερά τους ψηλά. Άσπροι αφροί σε βαθύ γαλάζιο.
Μια αμμουδιά ολάκερη. Και μια κίτρινη βάρκα.
Παραφωνία ή αντίδραση;Αντίσταση!
Αντίσταση στην ερημιά του τόπου.
Μια κίτρινη βάρκα. Μια απόδραση. Μια εξόρμηση.
Για που αλήθεια;
Ποιος νοιάζεται εν τέλει;
Αναρτήσεις
Εγω δεν νοιαζομαι ταξιδι να ναι
ΑπάντησηΔιαγραφήκαι οπου... Το ταξιδι εχει σημασια
οχι ο προορισμος για μενα.
Καλησπερα.
Χμ, ποιος νοιάζεται εντέλει? Κινδυνεύουμε να μας πουν επιπόλαιους:)
ΑπάντησηΔιαγραφήΑλλά να σου πω...: Ποιος νοιάζεται εντέλει:)?Δε βαριέσαι, η στεναχώρια φράζει την αναπνοή κι όλα τα καλά στον άνθρωπο φτάνουν όταν έχει αγκαλιά και διάθεση ανοιχτή.
Καλό βράδυ.
Καλή σου ημέρα καλή μου. Ευχαριστώ για τα καλά σου λόγια.
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα σου δώσω λοιπόν την διεύθυνση μου:
Fractalx.blogspot.com
καλημερα! ετσι οπως το βλεπω, ειναι μια "βαρκα" που ηδη εχει αποδρασει και βρεθηκε εκει
ΑπάντησηΔιαγραφήΌλα ταξίδι είναι... η ματιά είναι που το κάνει να ταξιδεύει... η οπτική μας...
ΑπάντησηΔιαγραφήΦιλί και καλημέρες
Η φωτογραφία αρμονικά δεμένη με το κείμενο...
ΑπάντησηΔιαγραφήΤην καλημέρα μου.
Αφού το fractal είναι εδώ είμαι και εγώ εδώ.
ΑπάντησηΔιαγραφήΑυτό το σχόλιο αφαιρέθηκε από τον συντάκτη.
ΑπάντησηΔιαγραφήΠοιος νοιάζεται...
ΑπάντησηΔιαγραφήΜάλλον ο νους... η ψυχή... Και ο προορισμός...Αυτός που θα σε δεχτεί...Σε προσμένει...Μην του χαλάσεις λοιπόν το καλωσόρισμα...
Να σαι καλά...Άγνωστη....
Aπίθανη φωτο (τί μάτι είν΄αυτό κορίτσι μου?), πάντα θα υπάρχει μια κίτρινη βάρκα εκεί στο πίσω μέρος του μυαλού, έτοιμη για εξορμήσεις! :))
ΑπάντησηΔιαγραφήΚαιρό έχω να έρθω προς τα εδώ και σε βλέπω Συμπεθέρα , να γράφεις δίχως σταματημό ! Ταξίδεψέ μας Φωτεινή ! Η σκέψη σου σε ομορφιές μας οδηγεί !
ΑπάντησηΔιαγραφήΝα είστε καλά !
Σας φιλώ