Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

παραιτηση

παραλια Μωλος στη Σκυρο


ερήμωσαν τα πέλαγα
νέκρωσαν οι ακρογιαλιές
τα κύματα ημέρωσαν
κόπασε ο αέρας
φώτισε ο ήλιος τις σκιές
άδειασαν οι αγκάλες
ούτε οι αγάπες χωρούν πια
ούτε τα μίση έχουν θέση
ούτε η χαρά της προσμονής
λιμάνι βρήκε να μπει..

6 σχόλια:

  1. HELIASTERΤετάρτη 2 Σεπτεμβρίου 2009 στις 4:44:00 μ.μ. GMT-7

    Μόλις μας περιέγραψες το αρχή του μονοπατιού που πάει στην ελευθερία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. A.G.SelenaΠέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009 στις 5:10:00 π.μ. GMT-7

    Πολύ όμορφα...
    Πολύ μου άρεσαν.
    Γράφεις ωραία,μελαγχολικά όμως...
    Είναι βιώματα ή απλά έμπνευση?
    Καλώς σε βρήκα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. ΑνώνυμοςΠέμπτη 3 Σεπτεμβρίου 2009 στις 11:35:00 π.μ. GMT-7

    νεκρωσαν οι ακρογιαλιες...μμμμ οτιδηποτε κρυβει μια ελεγεια με εκφραζει

    πολυ ομορφο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Adam The SinnerΣάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009 στις 10:23:00 π.μ. GMT-7

    Την καλησπέρα μου,

    Πειραιωτάκι,έχω αφήσει κάτι για εσένα στο blog μου.

    Καλό Σ/Κύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. ΛαμπηδοναΣάββατο 5 Σεπτεμβρίου 2009 στις 12:23:00 μ.μ. GMT-7

    Ο χωρος της γαληνης?
    Του τιποτα?
    Μετα την νυχτα βγαινει παντα ο ηλιος και φανταζει λαμπροτερος!
    Καλο σου βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. PoetΚυριακή 6 Σεπτεμβρίου 2009 στις 4:20:00 π.μ. GMT-7

    Μου αρέσει ο απλός και λιτός τρόπος της έκφρασής σου. Και θλιμμένος. Όλη η ποίηση μια θλίψη μέσα στο φως δεν είναι;

    Καλώς σε βρήκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)