Δεν είναι πολύς καιρός
που το χέρι σου κράτησα
που στα μάτια σε κοίταξα
που από σένα αναζήτησα
που εσένα αναζήτησα
Δεν είναι πολύς καιρός
που την πλάτη μου γύρισες
που το βλέμμα σου απέστρεψες
που σαν ξένη με κοίταξες
που ξανά δεν επέστρεψες
Μα ήταν τόσος καιρός
που τα μάτια μου μάτωνες
που το αίμα μου πάγωνες
που ότι είχα μου έπαιρνες
που ποτέ σου δεν έδινες
Τώρα δεν είμαι εδώ
που συνήθως με έβρισκες
που λιμάνι με λόγιζες
που όμως δεν μ' υπολόγιζες
που στα δύσκολα φώλιαζες
Τώρα είμαι καράβι
που μακρύα αρμενίζω
που αν πονάς δεν γνωρίζω
που ξανά δε γυρίζω
που δε σε αναγνωρίζω