Δευτέρα 27 Απριλίου 2009

παραθυρο με θεα.. σπίτι με βεραντα ...


μπήκα στο σπίτι σου και πλημμύρισα φως.
ένα φως ζεστό,ανοιξιάτικο
γέμιζε την μεγάλη κάμαρα
ένα χαμόγελο φιλικό
προσκαλούσε την σαστιμάρα μου
μια βεράντα που θύμιζε
αυλή προσφυγικού σπιτιού
από αυτές που καλωσορίζουν τα μέλη
δυο τριών οικογενειών
γύρισα να δω
τον λαδοτενεκέ με την γαρδένια
μα.. όχι
το σπίτι αυτό είναι αλλιώτικο..
δεν μοιάζει με το προσφυγικό της γιαγιάς
κι όμως...η θαλπωρή είναι ίδια!
η βρύση με το λάστιχο,
οι γλάστρες οι μεγάλες,
η πρόθυμη αγκαλιά
που κάνει τα προβλήματα
να μοιάζουν ασήμαντα
και ο ήλιος, αχ ο ήλιος ,
που ζεσταίνει τις καρδιές
κ γλυκαίνει τις ματιές των ανθρώπων...
ο ίδιος ήλιος έλουζε την κάμαρα ...
η ίδια αίσθηση ευφορίας..
σα να ένοιωσα το χάδι της γιαγιάς στα μαλλιά
όταν ξαπλωμένη δίπλα μου
μου λεγε παραμύθια.. αυτό με τον Αληθινό,
τον βοσκό που μόνο αλήθεια έλεγε
κ έγινε βασιλιάς...
παραμύθια...
κοιτώ κ πάλι προς το μεγάλο παράθυρο
κ δε χορταίνω φως....
και το βράδυ;;
τί γίνεται το βράδυ που ό ήλιος κοιμάται;;
το βράδυ παραμερίζω τις φυλλωσιες
και κοιτώ τα άστρα...


Δευτέρα 20 Απριλίου 2009

ολα τα ναι του κόσμου



"..Το δικό μας αστέρι θα το λέμε "Μία" .Μία και μοναδική σαν την αγάπη μας", μου είπε μια μέρα. "Και τώρα, αν με αφήσεις, θα σου μιλήσω για αυτό το αστέρι. Άκουσε με προσεκτικά. Όσο πιο προσεκτικά μπορείς. Στη Μία δε σκοτεινιάζει ποτέ Ο καθένας εκεί έχει ότι λαχταρά η καρδιά του. Κανείς δεν φοβάται να έχει αυτό που επιθυμεί. Η σιωπή δεν τρομάζει. Δε σε σπρώχνει σε περιττές ομιλίες. Σε σχέσεις που δεν επιθυμείς, σε λόγια που δεν έχεις διαλέξει. 'Όταν μιλάς, όταν αγαπάς, όταν χαίρεσαι, δεν είναι για να αποφύγεις τον τρόμο της σιωπής. Υπάρχεις. Είσαι ζωντανός. Δεν την φοβάσαι, δεν την μάχεσαι, δεν την αποφεύγεις την ζωντάνια σου. .."

απόσπασμα από το βιβλίο της Φωτεινής Τσαλίκογλου : ΟΛΑ ΤΑ ΝΑΙ ΤΟΥ ΚΟΣΜΟΥ


"η αγάπη είναι φροντίδα"