Δευτέρα 24 Νοεμβρίου 2008

στα γρανάζια του χρόνου


Ιστορίες καθημερινής φρενίτιδας.
Ρυθμοί εξουθένωσης.
Καρδιές που χτυπούν σαν τρελές.
Αιτία ο χρόνος. Πιο σωστά, η έλλειψη του.
Ο χρόνος που είναι αντίπαλος.
Ο χρόνος που μας κυνηγά. Που μας δυναστεύει.
Που μας δείχνει κάθε φορά πόσο δύσκολο είναι να τον προφτάσουμε.
Ο χρόνος πιέζει κ η καρδιά μας χτυπά.
Κάθε φορά δυνατά, δυνατότερα...
Εκνευρισμός, κούραση, πικρία.
Και μέσα στου χρόνου τα δίχτυα η ζωή μας.
Παγιδευμένη μαζί με ότι αγαπούμε.
Μαζί με στιγμές που χάνονται.
Με πρόσωπα αγαπημένα που αλλάζουν.
Μαζί με ότι δημιουργήσαμε μα δε χαρήκαμε
γιατί δεν είχαμε τον χρόνο να το καμαρώσουμε.
Και ο χρόνος κυλά... και η ζωή μας γλιστρά..
και οι ρυτίδες στο μέτωπο βαθιές.
Κάθε ρυτίδα ένας αγώνας
ενάντια στο χρόνο που μας χαράκωσε βαθιά.
Και οι αγαπημένοι μας;
Γλίστρησαν και αυτοί από την ζωή μας.
Μα, ω τί φρίκη, πότε απέκτησε ρυτίδες το παιδί μου;;

5 σχόλια:

  1. Φωτεινή μου σκέψου και την φωτεινή πλευρά.....ο χρόνος γιατρεύει!!!!! το θέμα είναι πώς τον χρησιμοποιείς...τον βλέπεις ανταγωνιστικά κάνοντας σπριντ με χρονόμετρο ή τον αφήνεις να τρέχει εκείνος και να σου δείχνει τον ορίζοντα με καινούργιες ιδέες; σκέψου....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Και ο χρόνος κυλά... και η ζωή μας γλιστρά..
    και οι ρυτίδες στο μέτωπο βαθιές.
    Κάθε ρυτίδα ένας αγώνας
    ενάντια στο χρόνο που μας χαράκωσε βαθιά....

    αχ αυτές οι ρυτίδες......καλό βράδυ κοριτσάρα....φιλιά...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Φωτεινούλα, τον χρόνο δεν τον σταματάς.Αρπάζεις την στιγμή και ακολουθάς ! Θα μου πεις για πού ; Πάρε το παιδί και πήγαινε στο ΑΛΛΟΥ!( φαν παρκ )χαχαχαχαχαχα......Συγνώμη αν σχολίασα χιουμοριστικά , αλλά είναι Σάββατο και δεν τα μπορώ τα σοβαρά ! ΝΑ ΠΕΡΑΣΕΙΣ ΚΑΛΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΚΑΙ ΤΟ ΣΑΒΒΑΤΟ ΚΑΙ ΤΗΝ ΚΥΡΙΑΚΗ !

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. kalispera... den xero an exeis akousei to tragoudi TIme ton PINK FLOYD....akouse to edo...
    http://www.youtube.com/watch?v=ntm1YfehK7U

    kalo vrady....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Θα συμφωνήσω με τη μελισσούλα, ας αφήνουμε το χρόνο να μας κάνει σοφότερους και καλύτερους σαν ανθρώπους...
    Τυχεροί όσοι μπορούν να κοιτάνε πίσω τους και να βλέπουν όσα πέτυχαν με τους αγώνες εκείνους τους αδιάκοπους. Κι άλλο τόσο εκείνοι που πρόλαβαν να τους κάνουν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή