Σάββατο 29 Αυγούστου 2009

παραιτηση

παραλια Μωλος στη Σκυρο


ερήμωσαν τα πέλαγα
νέκρωσαν οι ακρογιαλιές
τα κύματα ημέρωσαν
κόπασε ο αέρας
φώτισε ο ήλιος τις σκιές
άδειασαν οι αγκάλες
ούτε οι αγάπες χωρούν πια
ούτε τα μίση έχουν θέση
ούτε η χαρά της προσμονής
λιμάνι βρήκε να μπει..

6 σχόλια:

  1. Μόλις μας περιέγραψες το αρχή του μονοπατιού που πάει στην ελευθερία...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ όμορφα...
    Πολύ μου άρεσαν.
    Γράφεις ωραία,μελαγχολικά όμως...
    Είναι βιώματα ή απλά έμπνευση?
    Καλώς σε βρήκα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. νεκρωσαν οι ακρογιαλιες...μμμμ οτιδηποτε κρυβει μια ελεγεια με εκφραζει

    πολυ ομορφο!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Την καλησπέρα μου,

    Πειραιωτάκι,έχω αφήσει κάτι για εσένα στο blog μου.

    Καλό Σ/Κύριακο.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Ο χωρος της γαληνης?
    Του τιποτα?
    Μετα την νυχτα βγαινει παντα ο ηλιος και φανταζει λαμπροτερος!
    Καλο σου βραδυ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Μου αρέσει ο απλός και λιτός τρόπος της έκφρασής σου. Και θλιμμένος. Όλη η ποίηση μια θλίψη μέσα στο φως δεν είναι;

    Καλώς σε βρήκα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή