Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010

δε θα σου δώσω τίποτα δικό μου

Ετικέτες , , , , ,

Να ακουμπήσω την ψυχή μου
της καρδιάς μου τους χτύπους
να συνοδεύσω
σιγομουρμουρίζοντας
ένα τραγούδι ξεχασμένο
σε ρυθμό αλλοτινό
με στίχους-αναμνήσεις
που πλέκουν στα κλαδιά τους
φωλιές για τα παράπονα που θρέφω

Να σύρω το χέρι στο χαρτί
και να χαράξω γράμματα
σκιές ολόφωτες
σε μια ανυποψίαστη αλήθεια
πληγές ματώνοντας
πληγές σκαλίζοντας

Στρέφω το βλέμμα μου εντός μου
δυο σκαλοπάτια δεξιά
δυο κρίνα στο περβόλι το δικό μου
δυο ψυχές δυο λάβαρα

Δε θα σου δώσω τίποτα δικό μου

13 σχόλια:

  1. monahikoslikosΣάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010 στις 8:46:00 π.μ. GMT-8

    Μην ξύνεις τις πληγές σου, πονάει πολύ κι έχεις πολλά σκαλιά να ανεβείς.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. kariatida62Σάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010 στις 12:06:00 μ.μ. GMT-8

    AN ΔΕΝ ΔΩΣΕΙΣ ΔΕΝ ΘΑ ΠΑΡΕΙΣ...
    ΟΠΩΣ ΠΑΝΤΑ ΦΩΤΕΙΝΗ ΕΙΣΑΙ ΠΟΛΥ ΚΑΛΗ ΣΤΟΥΣ ΣΤΙΧΟΥΣ!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. AlexMilΣάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010 στις 2:31:00 μ.μ. GMT-8

    Μη δώσεις τίποτα δικό σου,
    κι όταν από το χθες ξεφύγεις οριστικά
    τη πόρτα σφράγησε του παρελθόντος
    και τα σκαλοπάτια του αύριο ακολούθησε,
    έτσι είναι η ζωή, μια ανηφόρα σε μια πνοή.

    καλο ΣΚ

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. Μικρές ανάσεςΣάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010 στις 3:49:00 μ.μ. GMT-8

    Τα σκαλιά πολλά αλλά η θέα απο ψηλά... η θέα απο ψηλά αξίζει τον κόπο και τον πόνο...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. HELIASTERΣάββατο 20 Φεβρουαρίου 2010 στις 8:29:00 μ.μ. GMT-8

    θες δεν θες κανείς δεν μπορεί να δώσει η να πάρει τίποτα από κανέναν...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. SulpiceΚυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010 στις 8:29:00 π.μ. GMT-8

    Γιατί; Πρέπει να δώσεις για να πάρεις. Ακόμα και αν στην αρχή, έχεις αποφασίσει να μη δώσεις τίποτα, στο τέλος δε θα ξεφύγεις...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  7. chmarniΚυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010 στις 8:32:00 π.μ. GMT-8

    Να προτείνω λοιπόν “ένα τραγούδι ξεχασμένο
    σε ρυθμό αλλοτινό
    με στίχους-αναμνήσεις
    που πλέκουν στα κλαδιά τους
    φωλιές για τα παράπονα που θρέφω”
    Αυτό μου ήρθε στο μυαλό με το που διάβασα τους καταπληκτικούς σου στίχους !!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  8. chmarniΚυριακή 21 Φεβρουαρίου 2010 στις 8:34:00 π.μ. GMT-8

    Sorry, συνεπαρμένος από τα λόγια, ξέχασα να γράψω το Link του τραγουδιού !!!
    http://www.youtube.com/watch?v=-yfO3xchTzE

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  9. ΑνώνυμοςΔευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010 στις 7:51:00 π.μ. GMT-8

    Πάντα να κάνουμε αυτό που νιώθουμε νομίζω...

    καλή εβδομάδα Φωτεινή μας

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  10. ArtanisΔευτέρα 22 Φεβρουαρίου 2010 στις 11:49:00 μ.μ. GMT-8

    Πανέμορφο ποίημα...
    καλημέρα από ΝΖ, σε φιλώ...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  11. hackadayΤρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010 στις 5:24:00 π.μ. GMT-8

    Πολύ καλό Φωτεινάκι και φαντάσου εγώ είμαι σκράπας από ποίηση. Δικό σου;

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  12. gatodiakritikosΤρίτη 23 Φεβρουαρίου 2010 στις 8:40:00 π.μ. GMT-8

    Φωτεινη, τι κανεις (ξανα) χαθηκαμε! Ομορφα λογια! Με σημασία οπως παντα! Να σαι παντα καλα φιλιαα!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  13. PoetΠέμπτη 25 Φεβρουαρίου 2010 στις 1:23:00 π.μ. GMT-8

    Μακάρι να βρεις κάποιον που το αξίζει και να του δώσεις όλα τα δικά σου. Τότε θα ανακαλύψεις πόσο μεγάλη χαρά είναι να δίνεις.

    Καλή σου μέρα.

    ΑπάντησηΔιαγραφή

Εγγραφή σε: Σχόλια ανάρτησης (Atom)