Σάββατο 28 Νοεμβρίου 2009

σα ροδι...


σα ροδι που σπασε
βγηκαν εξω τα αισθηματα
σε χιλιες μυριες συγκινησεις

στιγμες τροχια που χαραξαν
και απλωσαν ατακτα
κυλισαν κατω απο του καναπε
τ αραχνιασμενο ποδι
κοκκινες στρογγυλες κηλιδες
μνημης κ αιματος απο το κοκκινο
το ροδι της καρδιας μου
με μια γευση στιφή που
ποτε δε συνήθισα


το χρωμα του εβαψε
τη λευκοτερη της συνειδησης μου γωνια
με αφελεια ρωτησα
πως να εξαφανισω τον λεκε

7 σχόλια:

  1. το ποίημα βάφει μ'εντονο κόκκινο χρώμα!
    Πολύ ωραίο Φωτεινή!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Πολύ ζωντανό, πολύ αληθινό,
    πολύ κόκκινο για να θεωρηθεί "λεκές"
    μάλλον η...εικαστικότερη γωνιά της ψυχής
    και ας θυμίζει γκουέρνικα.....

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Το κόκκινο σημαίνει πάθος..
    μία καρδιά-ψυχή με πάθος λοιπόν..

    καλημέρα :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  4. ΠΕΡΑΣΑ ΓΙΑ ΜΙΑ ΚΑΛΗΣΠΕΡΑ.ΠΟΛΥ ΟΜΟΡΦΟ ΤΟ ΠΟΙΗΜΑ.ΝΑ ΕΙΣΑΙ ΚΑΛΑ.

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  5. Φωτεινή, το ποίημα και η εικόνα που διάλεξες μαζί, πώς να το πω, αιχμαλωτίζουν την σκέψη...
    Απλά υπέροχο :)

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  6. Κι αν δεν εξαφανιστεί ο λεκές,
    μην στεναχωριέσαι!
    Λίγο χρώμα στη ζωή μας και ειδικά στην
    συνείδησή μας δεν είναι κακό!
    Φιλιά πολλά

    ΑπάντησηΔιαγραφή