Παρασκευή 19 Σεπτεμβρίου 2008

"ανάμεσα τριάντα δυο και πεντακοσίων χρονών"

…κανείς τους δεν τολμούσε να φανεί ασυνεπής στις προσδοκίες της, όχι γιατί δεν ήθελαν να την απογοητεύσουν, αλλά γιατί θα πρόδιδαν έτσι αυτό που θαύμαζαν ιδιαίτερα σε αυτήν: Την πίστη που αναδινόταν από την ανένδοτη συμπεριφορά της στη ζωή. Καθημερινά νικημένη από την πραγματικότητα αλλά και χωρίς ποτέ να διανοηθεί όποιον συμβιβασμό, τους ξάφνιαζε, χωρίς να το καταλαβαίνει η ίδια. Αθώα, και συχνά αφελής, σα να κατοικούσε χθες στα σπήλαια, τόσο παλαιά, πανάρχαια και ανέγγιχτη από το παρόν που την απέρριπτε. Μαγευτική, όμορφη, ανάμεσα τριάντα δυο και πεντακοσίων χρονών. Την είχαν όλοι ερωτευτεί, όπως αγαπούσαν το θεό οι παλιοί ευτυχισμένοι άνθρωποι. Όλοι τους νέοι και νεαρές, από 18 ως 23 το πολύ, κρατούσαν την ανάσα τους, καθώς ήταν η προσωποποίηση του κόσμου που θα θελαν.
«ελάτε να κάνουμε ένα όνειρο», τους έλεγε συχνά. «Να χαμε , σα τι να θέλαμε απόψε;». Κι έπιανε εκείνο το μεγάλο καρβέλι της καρδιάς της κ έκοβε πάνω στο ωραίο στέρνο της, ναααα κάτι φέτες « από το αύριο που θα πολεμήσουμε μα θα πραγματοποιήσουμε , να δείτε!» και τους χόρταινε, όπως έκανε η μάνα τους, λίγα χρόνια πριν σα σχολούσανε λιμασμένα.
Τους λευτέρωνε τους αλφάδιαζε πάνω στην ύπαρξη τους. «Η ελευθερία, έλεγε, ξεκινά απ αυτό: να σαι πάντα στις διαστάσεις σου, ανεξάρτητα από τη φιλοδοξία να τις μεγαλώσεις, πράγμα που εξαρτάται μόνο από σένα. Ούτε κ να προσποιείσαι τον πιο μικρό ή τον πιο μεγάλο. Η ταπεινοφροσύνη, αν είσαι μικρός είναι δουλοπρέπεια, αν είσαι μεγάλος υποκρισία. Να σαι περήφανος. Η περηφάνια ταιριάζει σε όλα τα αναστήματα.»
Άλλες φορές πάλι, «μην ακούω ανοησίες για την ερωτική αιωνιότητα. Κάθε ομορφιά είναι αιωνιότητα. Ότι βλέπω, ότι ακούω, ότι αγγίζω, χώμα, αέρας, φως είναι μέρος της αιωνιότητας. Αιωνιότητα δεν είναι ότι αντέχει στο χρόνο- γιατί τότε θα χαν τα πρωτεία οι πολυκατοικίες κ οι ουρανοξύστες- αλλά ότι σφραγίζει μια στιγμή ανεπανάληπτα. Ο ερωτικός σπασμός είναι αιωνιότητα, κι ας μην αποτυπώνεται πουθενά αυτός».




Απόσπασμα από το βιβλίο της Λιλη Ζωγράφου
«επάγγελμα πόρνη»


SYNC ME @ SYNC

3 σχόλια:

  1. εκπληκτικό αυτό το βιβλίο της Λιλής Ζωγράφου....διαχρονικό και αναντικατάστατο...μπράβο Φωτεινή που έγραψες αυτό το απόσπασμα και σ'ευχαριστώ που μου το θύμισες!!! καλό ΣαββατοΚύριακο!!!

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  2. Γενικώς έχω ακούσει πολύ καλά λόγια, το πρόβλημα είναι οτι εγώ σπανίως διαβάζω λογοτεχνία...Μόνον έρευνες και δοκίμια, καμιά σχέση δηλαδή...Το ξέρω και ντρέπομαι γι' αυτό, αλλά δεν βγαίνει αλλιώς...
    Καλό Σ/Κ, κι ας είναι βροχερό...

    ΑπάντησηΔιαγραφή
  3. Καλησπέρα Φωτεινούλα ! Πολύ καλό ! Δεν το έχω διαβάσει - στα υπ'όψιν ! Μπράβο συμπεθέρα - άξια , πέρα ως πέρα ! ΚΑΛΟ Σ/Κ ΣΥΝΚΟΖΟΥΖΟΥΝΑ.....χαχαχαχαχα... τέλος. Σε βάφτισα...

    ΑπάντησηΔιαγραφή